Loslaten is een werkwoord

Loslaten.
Je gevoelens omarmen.
Het zijn werkwoorden. Werkwoorden zijn dingen die je kunt doen.
Ik fiets. Ik loop. Ik zwem.
Je hebt het met vallen en opstaan geleerd. Er was iemand die je daarbij hielp. Je moeder die je vasthield. Eerst met zijwieltjes of bandjes en dan zelf! Wat een blijdschap als je het eindelijk kon.

Loslaten, hoe doe je dat? Wie leerde jou dat?
Je ex loslaten. Je dromen opgeven omdat het er niet meer in zit. Je verlies van gezondheid accepteren. Loslaten dat je antwoord krijgt op essentiële onbeantwoorde vragen
Wie leerde jou ook naar de pijnlijke gevoelens gaan? Geen kusje erop of flink zijn, maar voelen?

Ik als coach leer mijn cliënten dit. En met mij vele andere coaches en therapeuten. En wat blijft het lastig voor mensen.

Loslaten en alle gevoelens omarmen zijn niet alleen vaardigheden. Er zijn stappen die je kunt zetten, dingen die je kunt doen of laten. Maar het is ook een innerlijk proces dat aandacht vraagt.

Om mensen met dit proces te helpen, werk ik met een hartritueel.
Loslaten wordt heel concreet: het hart breekt. Je gevoelens omarmen wordt bijna onvermijdelijk als je je hart in stukken ziet liggen. En voordat je loslaat, heb je heel bewust vastgehouden. Om los te kunnen laten, moet je het immers vastpakken. No escape. Het hartritueel is dus iets voor dappere harten.

Regelmatig laat ik coaches en therapeuten in 1 middag kennismaken met het hartritueel zodat zij dit kunnen opnemen in hun eigen begeleiding. Zie de agenda voor meer info.