Voelen vraagt lef

Veel mensen vinden hartzaken soft. Iets zweverigs. Vaag. Over gevoelens praten, is kwetsbaar. Als je goed wil functioneren, is je verstand het belangrijkste en leidt het af om je in te laten met gevoelens.

Dat we voelen soft vinden, snap ik. We zijn opgevoed om flink te zijn. ‘Kusje erop’ en door! En als je goed kunt denken wordt dat beloond in onze maatschappij. Maar mijn ervaring is: voelen vraagt lef en brengt je verder.

Want als je niet kunt voelen, mis je een kompas. Als je niet voelt wat in je leeft, maar je laat leiden door wat je denkt dat verstandig is, dwaal je af van wat jou gelukkig maakt.

Gevoelens zijn jouw navigatiesysteem. Ze geven je informatie. Als je deze informatiebron benut, weet je wat je nodig hebt en kun je daarvoor zorgen. Je grens aangeven bijvoorbeeld.

Hoe kijk jij naar voelen? Welke sprekers, schrijvers, modellen inspireren jou hoe je naar je gevoel kunt luisteren?